افسوس که چقدر زود دیر میشود
سه شنبه, ۷ بهمن ۱۳۹۳، ۰۷:۴۱ ب.ظ
روزهای رفته
به چوب کبریت های سوخته می مانند
جمع آوری شده در قوطی خویش
هر کاری می خواهی بکن
آن ها دوباره روشن نمی شوند
و روزی سیاهی آن ها دستت را آلوده می کند
روزهای چوبی ات را باید از همان آغاز
بیهوده نمی سوزاندی...
